بذر گوجه فرنگی روم

معرفی بذر گوجه فرنگی روم:

محصول این نوع بذر گوجه فرنگی روم ظاهری کشیده و تخم‌مرغی شکل دارد که از روش بذر نشر میشود.
باردهی بالایی دارد و در سایز میانگین پرورش می‌نماید.
خاصیت کثیری دارد و برای تهیه رب، تازه خوری و آشپزی مناسب میباشد و همچنین در بیشتر بخش ها رویش می‌نماید.

ویژگی های گیاهی:

گوجه فرنگی روم سیرتکاملی‌ گوجه فرنگی گوشتی و آبدار میباشد که شکل کشیده‌ای دارد و به طور تخم‌مرغی و به رنگ قرمز‌ رویش می‌نماید که دانه کمی دارد.
در سایز میانگین رویش می‌نماید و از باردهی بالایی نیز برخوردار‌است طوریکه هر بوته این گیاه در بین 35 تا 36 کیلوگرم محصول میدهد که در چندین دفعه قابل برداشت میباشد.
پوست ظریفی دارد و برای تازه خوری، تهیه رب، سالاد و آشپزی مطلوب میباشد.
در بیشتر بخش ها رویش می‌نماید و از ارزش غذایی بالایی برخوردار‌است.
برگهای سبز رنگی دارد که دارنده شیارهای ظریفی میباشد.
گلهای ریز چندین گلبرگی ای دارد که‌این گلها در نهایت به میوه تبدیل می شوند.
میوه گوجه فرنگی در اولِ رویش به رنگ سبز میباشد که بعداز مدتی به رنگ نارنجی و رنگ زرد تبدیل میگردد و در نهایت به رنگ قرمز تبدیل می شود.

طریق کاشت بذر گوجه فرنگی روم:

گوجه فرنگی روم از روش بذر به دو شکل کشت مستقیم و کشت غیرمستقیم نشر می‌گردد.
کشت نشاء یا  غیرمستقیم به جهت سودآوری زیادی که دارد بیشتر مورد اعتنا و استقبال کشاورزان قرار میگیرد.
در نحوه کشت غیرمستقیم که در اواخر زمستان در خزانه یا سینی نشاء اجرا می گردد اول بستر گزینه کشت را مهیا فرمائید.
از خاک سبک، کوکوپیت، خاک باغچه و کمپوست استفاده نمائید.
بذر گیاه را به طور سطحی بکارید و روی آن را با لایه ظریفی از کود و خاک نرم بپوشانید و در نهایت گیاه را آبیاری فرمایید طوریکه مرطوب گردد.
تا هنگام جوانه زنی بستر مورد کشت را مرطوب نگه دارید.
بعداز سپری شدن حدود یک تا نهایتاً سه هفته بذر گیاه جوانه می‌زند و استارت به رویش می‌نماید.
وقتی که گیاه چندین برگی شد در میانه بهار نشاء را به زمین اصلی منتقل نمایید.
بعد از 80 روز محصول آن می رسد.

فرصت کاشت بذر: زمان کاشت بذری این گیاه در خزانه یا سینی نشاء در اواخر فصل‌زمستان و زمین اصلی در بهار میباشد.

طول: 70 تا 200 سانتیمتر

مسافت کاشت بذر: 55 تا 60 سانتیمتر

عمق کاشت بذر: 2 تا 4 میلیمتر

خاک مطلوب پرورش:  خاک غنی و حاصلخیز با زهکشی مطلوب

دمای لازم: 15 تا 25 درجه سانتی‌گراد

زمان گلدهی: چهار تا پنج هفته

مقدار آبدهی: آبیاری میانگین و منظم

روشنایی: برای رویش به نور کامل خورشید نیاز میباشد.

فصل کاشت:

کشت بذری این گیاه، به دو طریق نشاء کاری و کشت مستقیم شکل می‌پذیرد.
شایسته ترین زمان برای کشت بذر این گیاه در خزانه، سینی نشاء یا گلدان، در اواخر فصل‌زمستان است و مطلوب ترین زمان برای جابجایی نشاء گیاه به زمین اصلی و کاشت آن در آنجا، اواسط بهار محسوب می شود.

واحد سنجش بذر موردنیاز در هر متر مربع:

بذرهای این گیاه با مسافت ۵۵ تا ۶۰ سانتیمتری از هم و در عمقی مطلوب یعنی ۲ تا ۴ میلیمتر تحت سطح خاک کشت می گردد.

وضعیت کاشت:

همان طور که گفته شد، گوجه فرنگی روم از روش کشت بذر نشر می‌شود که‌ این کشت به دو طرز مستقیم و غیر مستقیم شکل می‌پذیرد.
نکته دارای اهمیت شیوه کشت غیر مستقیم یا نشاء کاری، بازدهی بیشتر و خوب آن میباشد به همین عامل، مقرون به صرفه بوده و بهره آوری بالایی دارد براین اساس مورد دقت خاص کشاورزان میباشد.

کشت به شیوه غیر مستقیم:

در‌این شیوه از کشت که در اواخر فصل‌زمستان و در گلدان، سینی نشاء یا خزانه شکل می‌پذیرد، بذر گیاه را به طور سطحی و در عمق قابل قبولی از خاک (حدود ۲ تا ۴ میلیمتر ذیل سطح خاک) میکاریم و آنرا آبیاری میکنیم.
در مرحله بعد از آن، روی آنرا با نایلونی روشن که صرفا تعدادی شکاف برای هواکشی دارد می‌پوشانیم و تا فرصت جوانه زنی بذرها، سطح کشت را مرطوب نگه میداریم.
بذرهای گیاه، بعداز حدود ۱ تا ۳ هفته و با دقت به وضعیت محیطی، جوانه زده و پرورش خویش را شروع می‌نمایند.
در اواسط بهار و وقتی که گیاه به حد قابل قبولی از رویش رسید و چندین برگی شد، نشاء‌های حاصله را به زمین اصلی جابجا میکنیم.
بعداز حدود ۷۰ تا ۸۰ روز، گل‌ها تبدیل به میوه رسیده شده و قابل برداشت می شوند.
این گیاه طول ثابتی برای رویش ندارد و بعداز رویش دارای طول متغیری دربین ۷۰ تا ۲۰۰ سانتیمتر می گردد.

چندین نکته:

دمای مناسب برای رویش این گیاه، دمایی دربین ۱۵ تا ۲۵ درجه سانتیگراد هست.

این گیاه، به آبیاری منظم و متوسطی نیاز دارد و نباید غرقاب گردد.

این گیاه، گیاهی آفتاب دوست بوده و برای رویش به نور کامل خورشید (۶ تا ۸ ساعت روشنایی خورشید در زمان روز) نیاز دارد.
شایسته ترین و مطلوب ترین خاک برای این گیاه نیز، ترکیبی از خاک سبک، کمپوست، کوکوپیت و خاک باغچه میباشد و خاک حاصله بایستی غنی بوده و از زهکشی قابل قبولی منتفع باشد.

مزایا و خاصیت:

معیار باردهی بالایی داشته و صرفه اقتصادی خوبی دارد.
داشتن پوستی بسیار نازک و تخم اندک نسبت به بقیه گوجه فرنگی‌ها نسز از سایر مزایای اوست.
طعمی بسیار مطبوع دارد و دارنده رنگدانه‌هایی میباشد که به خواص و مزایای آن می افزاید.

معایب و عوارض:

معایب خاصی ندارد اما بعضی اشخاص، به گوجه فرنگی آلرژی دارند و بایستی از مصرف آن بپرهیزند و اشخاص دارنده بیماری‌های خاص هم نباید در مصرف آن زیاده روی نمایند.
همینطور بایستی دقت داشت که گوجه فرنگی دارنده مقادیر بالایی از پتاسیم می باشد که برای اشخاص دارنده بیماری‌های کلیوی بسیار مضر میباشد و این اشخاص می بایست از مصرف این گیاه خوراکی خودداری کنند.