نهال انگور حسینی درجه یک

نهال انگور حسینی از ارقام انگور پیوندی بوده، این انگور از انواع نهال انگور اصلاح شده و پر محصول بوده که از سال اول کاشت به بار می‌نشیند.

مشخصات نهال انگور حسینی

نهال انگور حسینی گونه‌های بسیار تجاری است. میوه خشت، مناسب برای غذای تازه بازار پسند. اندازه میوه بزرگ، خیلی شیرین، این نهال انگور نوع متوسط ​​و مقاوم در برابر سرما و خشکسالی است.

چنین نهال‌هایی مدت هاست که مورد قبول و استقبال باغبانان بوده و یکی از گونه‌های اقتصادی است. همچنین نقش مهمی در سودآوری دارد‌، این رقم تا 100 سال عمر می‌کند.

این درخت انگور بصورت خوشه‌ای رشد می‌کند و تقریباً دانه‌های سبز بزرگی دارد. همچنین بازار خوبی دارد، می‌توان انگور لعل حسینی را در اواسط ژوئیه برداشت کرد. این نهال گزینه مناسبی برای مناطق معتدل است.

این رقم تحمل نسبی به خشکی و سرما دارد. یکی از نهال‌های انگور که میوه‌ای با کیفیت تولید می‌کند از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است و طول عمر آن تا 100 سال است.

این رقم تقریباً میوه‌های بزرگ، دانه‌ها و سبزی‌های طولانی دارد. انگور لعل حسینی از جمله انواع است.

این نهال انگور یک نوع انگور متوسط ​​دانه است که طرفداران زیادی دارد.

میوه‌های این رقم استوانه‌ای و بزرگ و به رنگ سبز مایل به زرد است.

چنین نهال‌های انگور برای مدت طولانی روی خوشه باقی می‌مانند، شکل خوشه مخروطی باریک و سست است، انگور حسینی به صورت تجاری استفاده می‌شود و همچنین برای غذای تازه نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد و یکی از انگورهای خانگی است.

دستورالعمل کاشت

نهال انگور حسینی نیاز سرمایی مو به نسبت کم است و در بیشتر ارقام با ۱۰۰-۵۰۰ ساعت دمای کمتر از ۷ درجه سانتی‌گراد برآورده می‌شود؛ ولی در برخی ارقام به حدود ۲۰۰۰ ساعت نیاز دارند.

انگورهای اروپایی می‌توانند در زمستان سرمای ۱۵- درجه سانتی‌گراد را تحمل کنند. انگور حسینی انگور مقاوم به خشکی، نیمه مقاوم به شوری خاک و مقاوم به خاک‌های آهکی است و در مناطقی که میزان بارندگی بیشتر از ۳۰۰ میلی‌متر باشد می‌توان به صورت دیم آن را پرورش داد.

انگور حسینی ازدیاد انگور توسط قلمه‌های خشبی که در اواخر پاییز و یا اوایل بهار تهیه می‌شوند انجام می‌گیرند.

بیشتر قلمه‌های انگور به راحتی ریشه دار می‌شوند. اما در برخی از ارقام همچون گونه ویتیس برلاندیری (v.berlandierri) سخت ریشه زا هستند.

درخت انگور حسینی درختی است با طول عمر زیاد کشت این درخت در برخی از کشورهای جهان صورت می‌گیرد در ایران نیز درخت انگور به صورت وسیع کشت می‌شود. ایران از نظر میزان تولید انگور در جهان در رده هفتم قرار دارد و در این بین ایتالیا ،چین و آمریکا بیشترین میزان تولید انگور را دارا می‌باشند. نام علمی این گیاه Vitis vinifera می‌باشد.

درخت انگور حسینی از نظر شیرینی بهترین نوع است. البته انواع دانه‌دار بخاطر درشتی آنها از شکل بسیار زیبایی برخوردار هستند. عمر درخت انگور به طور متوسط ۷۵ تا ۸۰ سال است.

نهال انگور حسینی به ۲ تا ۳ ماه سرمای زمستانی نیاز دارد برای تامین این نیاز سرمایی دمایی بین ۷ تا ۱۰ درجه سانتی‌گراد به مدت ۲ تا ۳ ماه لازم است. این گیاه حالت بوته‌ای و رونده دارد و دارای پیچک در مقابل بعضی از برگ‌ها می‌باشد. میوه انگور به نوع دانه‌دار و بی‌دانه تقسیم می‌شود. هر یک از این دو جور در رنگ‌های سرخ و سیاه‌ و زرد و تقریباً سبز دیده می‌شوند.

درخت نهال انگور حسینی این میوه بهشتی که شامل ویتامین‌های A , B ، C می‌باشد همچنین دارای مقداری منیزیم،، کلسیم ، آهن ، فسفر ، پتاسیم و آلبومین است. هر شخصی باید در روز انگور میل کند زیرا میوه‌ای ضد عفونی کننده است. امروزه در طب درمان‌های طبیعی ( نتروپت )، از رژیم‌های مختلف انگور استفاده می‌کنند‌. همچنین این میوه را برای درمان بیماری‌های یبوست ، عوارض رماتیسم ، کم خونی و حتی پیشگیری از سرطان سودمند می‌دانند.

درخت انگور حسینی در این زمینه، بایستی همزمان دو کار متفاوت انجام گیرد: در حوزه نفوذ ( اطراف تنه ) می‌بایست نفوذپذیری را افزایش و روان آبی را کاهش داد به این منظور، باید این منطقه را شخم زد از مالچ و از مواد جاذب الرطوبه، کود دامی و مواد آلی نیز در این منطقه استفاده کرد.

انگور حسینی سطح زمین را بصورتی شیب بندی کرد که برای هر درختچه مو یک حوزه آبگیر ایجاد شود، بطوریکه این حوزه آبگیر در فاصله بین دو بوته مجاور تقسیم شده باشد، با این کار آب‌های ناشی از بارندگی‌های فصلی را به سمت هر بوته هدایت نموده و بدین ترتیب استفاده بهینه از نزولات جوی بعمل می‌آید.